கீதை - 9.30 - பாவம் செய்பவனும் நல்லவனே
अपि चेत्सुदुराचारो भजते मामनन्यभाक् ।
साधुरेव स मन्तव्यः सम्यग्व्यवसितो हि सः ॥९- ३०॥
அபி சேத்ஸுது³ராசாரோ ப⁴ஜதே மாமநந்யபா⁴க் |
ஸாது⁴ரேவ ஸ மந்தவ்ய: ஸம்யக்³வ்யவஸிதோ ஹி ஸ: || 9- 30||
அபி = கூட
சேத் = ஆனால்
ஸுது³ராசாரோ = பாவ காரியங்களை செய்தாலும்
ப⁴ஜதே = பஜதே
மாம் = என்னை
அநந்யபா⁴க் = விலகாமல்
ஸாது = சாது
எவ = நிச்சயமாக
ஸ = அவன்
மந்தவ்ய: = கொள்ளப்படுவான்
ஸம்யக் = முழுவதும்
வ்யவஸிதோ = உறுதியுடன்
ஹி = நிச்சயமாக
ஸ: = அவன்
பாவ காரியங்களை செய்பவனாக இருந்தாலும், விட்டு விலகாமல் என்னை வழிபடுபவனை நல்லவன் என்றே கொள்ள வேண்டும், ஏன் என்றால் அவன் அதில் உறுதியாக இருக்கிறான்.
No comments:
Post a Comment